In memoriam Hans Loef
Vorige week is Hans Loef overleden. Vier jaar lang trokken wij samen intensief op als voorzitter en secretaris van de Sociale Pijler van het stedennetwerk G32. Een betere rechterhand had ik me niet kunnen wensen. Hans kende de dossiers als geen ander, tot in detail, want als jurist wist hij dat in de details het venijn kon zitten. Hij was een dossiervreter, maar bovenal een strateeg. Zijn analyses waren vlijmscherp, hij wist hoe democratische besluitvorming werkte. Het lokale bestuur had zijn hart, daar ging hij voor. Maar landelijke kaders bepalen de lokale speelruimte, en daar lag voor hem de grote uitdaging. Als netwerkplatform van lokale bestuurders was hij onze gids in de soms ontoegankelijke krochten van diverse ministeries.
Hans was ook een mensenmens. Contacten met beleidsmakers en bestuurders waren uiteraard functioneel, bij Hans kwam er ook altijd een persoonlijk aspect bij. Hij kon op inhoud scherp uit de hoek komen, maar in de onderlinge relatie was hij zorgvuldig en heel attent. Ieder jaar organiseerde hij een tweedaagse voor ons als bestuurders. Zijn doel daarbij was dat we elkaar op inhoud, maar ook als persoon beter zouden leren kennen. Tijdens die tweedaagse verbleekte ieders politieke kleur, we zochten de inhoudelijke verdieping met elkaar en Hans dirigeerde ons naar een werkagenda voor het komende jaar met duidelijke taakverdeling, waarbij hij van tevoren bedacht had wie welke klus het beste op zich kon nemen zonder dat hij dat kenbaar had gemaakt.
Bij mijn afscheid als wethouder van Nijmegen verraste Hans mij met ‘Het laatste geschrift’ van Titus Brandsma , een eerste druk uitgave uit 1944. Dat was Hans ten voeten uit: ooit in een van onze vele gesprekjes in de trein onderweg had ik hem verteld over de betekenis van Titus Brandsma in ons gezin. Als fervent eerste druk boekenverzamelaar ging hij voor mij op pad, en het overhandigen deed hem net zoveel plezier als mijn in ontvangst nemen.
Lenie Scholten
Voorzitter sociale pijler 2006-2010
Ex-wethouder Nijmegen en Eindhoven