Beleidsvrijheid bij het vaststellen van de vermogensnorm bij kwijtschelding gemeentelijke belastingen. Dat was de oproep in de brief (pdf) aan de ministeries van BZK en SZW van 29 januari jl., ondertekend door de gemeente Amsterdam en mede-ondertekend door het Stedennetwerk G40, de gemeenten Den Haag, Rotterdam, Utrecht en de Ombudsman van Metropool Amsterdam.
Kwijtschelding gemeentelijke belastingen is als voorziening in het leven geroepen om kwetsbare huishoudens te helpen. Er is echter een groep die tussen wal en schip valt doordat zij bij het aanvragen van de kwijtschelding nét teveel geld op de bank heeft staan. Dat geld moet nu worden gebruikt voor het betalen van gemeente- en waterschapsbelastingen. Oók als er vanuit budgetbeheer geld is gespaard om tegenvallers op te vangen. Huishoudens met een laag inkomen, die met een bescheiden spaarpot nét de boot missen, hebben een vergroot risico op het maken van schulden. De noodzaak van een financiële buffer om schulden te voorkomen, wordt onderschreven door de Landelijke Organisatie Sociaal Raadslieden (LOSR) en het Nibud. Verruiming van de kwijtscheldingsnormen zetten we graag in voor een beter perspectief op een schuldenvrij bestaan voor de groep die nu de dupe is van tegenstrijdige regels. Het Regeerakkoord zet in op het voorkomen van schulden.
Aanleiding voor deze hernieuwde lobby, op 12 maart 2018 heeft de G40 een brief met dezelfde strekking mede-ondertekend, was de bespreking van het rapport Knellende schuldenwetgeving van de Hogeschool Utrecht, de Hogeschool van Amsterdam en de LOSR/Sociaal Werk Nederland op verzoek van de vaste kamercommissie SZW. Aanbeveling 41 van het rapport luidt als volgt: "Zorg ervoor dat verantwoord budgetteren niet wordt afgestraft: verhoog het banksaldo dat bij kwijtschelding wordt vrijgelaten. Een extra vrijlating van 2000 euro geeft voldoende ruimte om te kunnen reserveren. Om dit mogelijk te maken is de wet hiervoor al in 2011 aangepast (Stb. 2011, nr. 309). Het vrij te laten vermogen moet nog wel worden opgenomen in de 'Nadere regels kwijtschelding gemeentelijke en waterschapsbelastingen'." Aanbeveling 41 sluit aan bij de strekking van onze brief van 12 maart 2018 waarin is gewezen op het spanningsveld tussen de Participatiewet en de lnvorderingswet: eventueel aanwezig spaargeld - waar vanuit de Participatiewet toe wordt aangespoord om tegenvallers op te kunnen vangen - moet worden gebruikt voor het betalen van gemeentelijke belastingen.
Kwijtschelding van gemeentelijke belastingen is een belangrijk instrument in onze gezamenlijke strijd tegen armoede en het voorkomen van schulden. Voor mensen die moeten rondkomen van een minimuminkomen (ook mensen die hun inkomen al uit werk verdienen) kan kwijtschelding het verschil uitmaken tussen wel of niet eten, tussen nieuwe schulden maken of niet, tussen even kunnen ontspannen of continue stress. Reden genoeg om aandacht te blijven vragen voor meer beleidsvrijheid bij de kwijtschelding.