G32: Aanpak kwetsbare wijken door slim samenwerken

Steden anticiperen in hun aanpak van wijken meer en meer op de nieuwe realiteit; de aanpak is kleinschalig, met fors minder overheidsmiddelen, dichtbij de leefwereld van de burger en waar mogelijk in samenspraak of interactie met die burger. Dat blijkt uit het rapport  'Aan de slag in kwetsbare wijken’ waarin Platform31 een overzicht biedt van aanpakken en initiatieven van steden om hun wijken vitaal te maken en te houden. Het rapport is een vervolg op het onderzoek Kwetsbare wijken in beeld  waarin Platform31 eerder dit jaar de leefbaarheid onderzocht  in ruim 130 wijken die afgelopen decennia als kwetsbaar of problematisch zijn bestempeld. Daaruit bleek dat de leefbaarheid in een aantal wijken afneemt, maar ook dat door nu ingrijpen het tij nog gekeerd kan worden.

Uit het onderzoek naar de aanpak van de vraagstukken blijkt dat steden zoeken naar een passend antwoord op complexe opgaven zoals dreigende segregatie en veiligheidsproblematiek. De terugloop van beschikbare financiële middelen – door de crisis, de afschaffing van de ISV en de verhuurderheffing - en de strenge regelgeving voor corporaties, staan haaks op de noodzakelijke investeringen in deze wijken. Nieuwe partijen dienen zich niet of nauwelijks aan. Transformaties en toevoeging van woningen zijn op deze plekken moeilijk renderend te krijgen. De situatie in de onderzochte wijken verschilt; er is dan ook geen pasklare oplossing voorhanden. Dat vraagt om een aanpak die  samenhang aanbrengt tussen activiteiten van uiteenlopende partijen, én het mogelijk maakt om in wisselende coalities en deelprogramma’s te kunnen werken aan vitale wijken.

Jop Fackeldey, voorzitter fysieke pijler G32: ‘We zien dat steden hard werken aan de leefbaarheid in hun wijken. Daarvoor blijven investeringen noodzakelijk. Dat betekent niet automatisch extra geld, maar wel nadenken over het maken van slimme combinaties, ik denk hierbij bijvoorbeeld aan de middelen die beschikbaar komen voor het stimuleren van de bouw van middeldure huurwoningen, investeringen in gebiedstransformaties of middelen voor de klimaatadaptatie. Daarnaast liggen er ook goede combinatiemogelijkheden met de inzet op het vlak van preventie en gezondheid, mede om de zorg betaalbaar te houden.’

Ook stelt Jop Fackeldey: ‘In de komende periode gaan we kijken hoe we slimme combinaties voor onze steden kunnen maken. De huidige realiteit vraagt bovendien niet meer om dichtgetimmerde wijkontwikkelingsplannen, maar om flexibiliteit, samenwerking in wisselende coalities en ruimte voor initiatieven van burgers, woningcorporaties en andere partijen in de wijk, waaronder ook de maatschappelijke instellingen. Gezamenlijk complexe problemen oplossen door het slim combineren van elkaars inzet – dat is de uitdaging.’

Met zulke nieuwe beleidsimpulsen sluiten de steden nauw aan bij de doelen en strategieën van het Rijk. In vele G32-gemeenten zijn vergelijkbare nieuwe instrumenten in ontwikkeling. De G32 vindt dat het Rijk daarbij niet aan de zijlijn mag staan maar juist volop moet meedoen in de zoektocht naar partijen en dynamiek. In het belang van vitale steden en wijken, met gezonde en ondernemende burgers en partijen.